چون‌که خودت آروم شی ...
میگم چند سالی میشه فضای رسانه به این سمت میره که فرهنگ‌سازی کنه که " چه چیز‌هایی رو نگیم و چه رفتارهایی رو نکنیم " .
که خیلی هم خوبه ، خیلی هم عالیه و لازم !
چون ما حق نداریم نه با رفتارمون و نه با گفتارمون به کسی آسیب بزنیم..
و فکر می‌کنم تا حد زیادی برای نسل ما این موضوع جا افتاده . حتی شاید خیلی‌هامون وسواس‌گونه مواظب رفتار و صحبت‌هامون هستیم ...
اما
حرف من چیه ؟
من به نظرم می‌رسه که حالا یکم هم باید در مورد این صحبت کنیم که یکم دوز تحملمون رو نسبت به کنش‌های اطرافمون بالا ببریم _ به هر حال - .
یعنی فارغ از اینکه طرف مقابل موقع رفتارش یا حرف زدنش واقعا رعایت ما رو کرده یا نه .
به نظرم کسانی که دیرتر ناراحت میشن و بیشتر روی احساساتشون(خشم یا غم یا ..) کنترل دارن واقعا تو یه سطح دیگه‌ای از بزرگواری هستن .
وقتی کسی از شما می‌پرسه کنکور قبول شدی یا نه ؟
یکم وزنت بیشتر از قبل شده ؟
چیکار کردی این‌طوری پوستت خراب شده ؟
قبل از اینکه فورا ناراحت بشید
قبل از اینکه با تندی بهش یادآوری کنید که چقدر سوالاش بی‌ادبانه هست و بهش ربطی نداره و این‌ها ..
یه دور صبر کنید ، سکوت کنید ، تو خودتون حل کنید ماجرا رو
باور کنید به صلح قشنگی تو دنیای درونی خودتون می‌رسید ..
༄✿
اوهوم
موافقم