نذار بالا بیاری.. ! 🤢

در طول روز کارای زیادی برای انجام دادن دارم 

که نیازمند برنامه ریزی هستن واقعا..

بعضی هارو باید انجام بدم چون شغلمه و باید شب به شب گزارش کار بدم..

بعضی هارو باید انجام بدم چون باعث رشدم و توسعه فردی من هست و شب به شب با خودم حساب کتاب می‌کنم ببینم انجام دادم یا نه.. 

بعضی هارو باید انجام بدم مثل قسمت هایی از خانه داری چون اگر من انجام ندم کسی نیست انجام بده ..

بعضی کارارو هم این وسط انجام میدم چون آروم میشم و دوست دارم.

 

 

 

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

 

 

ولی مگرنه اینکه آدمی به تلاش زنده اس؟

یعنی وااااقعا الان متوجه میشم که اونایی که کار های زیادی برای انجام دادن ندارن ، عملا مرده هستن . فقط خودشون خبر ندارن 

اگر جزو این دسته هستید ، زود خودتون رو جمع و جور کنید و نذارید تار عنکبوت ببندید ! 

باور کنید قدم اول برای اینکه از تنبلی خلاص بشید اینه که کار کنید ! شاید خنده دار باشه ولی واقعا وقتی به زور بلند میشی و شروع میکنی یه کاری و انجام دادن یکم که می‌گذره به صورت دومینو وار توانایی انجام کارای بعدیشو هم دارید .. یعنی اولِ بلند شدنش بیشترین سختی رو داره ! نه خود اون کار..

 

 

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

 

 

به هرحال... تنبلی کردن با خودش بی مسئولیتی رو هم میاره ! بی مسئولیتی هم به جز اینکه عدم رضایت اطرافیان رو به همراه خودش میاره ، باعث عدم رضایت خود فرد هم میشه و این خیییلی بدتره.. 

مثل یه چاه که به دست خود آدم هی عمیق و عمیق‌تر میشه.. 

ولی معتقدم اگر بخوایم میشه که درست بشه .. گفتم که اولِ بلند شدنش سخته فقط !  

 

 

پ.ن : هر روز وقتی بیدار می‌شم دارم بالا میارم وقتی به کارایی که باید انجام بدم فکر می‌کنم.ولی پا میشم از جام و می‌گم " نذار بالا بیاری... 🤢 " و وقتی اولین کارامو شروع میکنم ، بقیه اش دومینو وار پیش میره واقعا ! و بالا نمیارم.. شب از خودم راضی ام ! و شاکرم..

...